29-02-2008

Net nat

Ik ben net nog snel even gaan lopen in de donkere regen.



Wanneer ik het neerschrijf, besef ik dat ik dit tien jaar geleden compleet idioot gevonden zou hebben. Gaan sporten op een vrijdagavond, in het donker, in de regen.
Maar nu weet ik dat dat best wel meevalt. Het ergste zijn de vijf minuten voor en na de start. Je moet je omkleden en alle excuses om toch maar niet te gaan lopen weerleggen. En de eerste vijf minuten van het lopen voel je je redelijk belachelijk en langzaamaan koud en nat worden.
Maar dat gaat over. Je lichaam warmt langzaam op, je komt op tempo en na een tijdje loop je als vanzelf, in de roes op een soundtrack van je favoriete muziek.
Thuiskomen voelt als een overwinning.


Volgende keer wel niet vergeten mijn fluo vest aan te trekken. Omver gereden worden is niet echt goed voor de conditie.

28-02-2008

Ontbijt

Voor de verjaardag van K. verzorg ik samen met de kinderen een vijf-sterren-ontbijt.

Staat al op de lijst:
- een assortiment broodjes en croissants (vers, of course)
- toast
- enkele exotische confituursmaken
- een enorme pot choco
- koffie met warme, opgeklopte melk
- vers geperst sap (moet wel zoet zijn)
- bloemen
- verjaardagswens op een kaartje op het bord

Iemand nog suggesties? Met muesli of vlees of kaas kan je haar niet bekoren.

En wegens maagproblemen deze keer géén bonen in tomatensaus, bacon & eggs of sausages. Jammer.

Morgen komt er eindelijk een nieuwe aflevering.

Ik denk maar eens af te kicken, voor ik, godbetert, een fanclub begin.
Me morgen toch nog maar eens scheren. En een vriendelijk woord voor de ondergeschikten. Al verdienen die larven het niet.

Spelen en werken, slechte combinatie:
e4-e5-Qd1h5-Nb8c6-Bf1c4-g6-Qh5f3-Bf8c5

Het vervolg is te pijnlijk om onder woorden te brengen.

27-02-2008

Zee

Altijd bevreemdend hoe om 16u stipt de plateau kan leeglopen. Zoals eb en vloed, onvermijdelijk. Weg geruis en gemurrel van de golven, enkel nog een occasionele collega die zucht of telefoneert.
Rust.

26-02-2008

Evenwijdigheid

Medewerkster K. moest deze avond naar het oudercontact van haar dochter. Hé, toeval, wij ook.
Medewerkster K. moest daarna nog snel snel ergens iets gaan ophalen, want haar dochter moest donderdag een spreekbeurt over haar hobby geven. Hé, groter toeval, Lukas ook!
Medewerkster K. had echter tijd, want morgen was er toch geen school wegens pedagogische studiedag. Hé, jammer, dat was mooi geweest, maar bij ons was het gewoon school zoals altijd.


Tot ik de agenda van Lukas nakeek. Een grote, fluogele sticker herinnerde eraan dat het morgen geen school is wegens pedagogische studiedag.

Toeval bestaat niet. En een of andere god vindt het wel bijzonder grappig dat ik nu vanalles moet regelen voor morgenvoormiddag.

dEUS in AB!
Zaal, maandag 05 mei 2008, 20:00
Tickets kunnen vanaf woensdag 27 februari om 14u gereserveerd worden.

En de nieuwe CD, Vantage Point', op 18 april.

Hoera voor 2008!

25-02-2008

Ochtendstond

Reeds bij de eerste aarzelende gedachte voelde ik dat er iets mis was. Moeizaam draaide ik mijn hoofd naar de wekker toe.
8.36u.
Dit betekende dat de kinderen al elf minuten te laat waren voor school en ik de eerste vergadering zou missen.

Maar ik geloofde het voor geen ogenblik. Het klopte niet. Hoewel de slaapkamer goed verduisterd is, zou er toch enig licht moeten zichtbaar geweest zijn. En het was stil in huis, wat op dat uur met twee kinderen niet evident is. De wekker speelde ook helemaal niet.
Ik draaide me naar de wekker. Voelde. Hij stond op stand Alarm 2, niet op stand Time. Met een klik bracht ik de waarheid tot licht.
4.24u.

Blij dat ik was.

Al tijdens de eerste vergadering viel ik bijna in slaap.

Eten maken voor kinderen is steeds een uitdaging. Hun smaak is nog niet in die mate ontwikkeld dat ze zomaar alles accepteren wat enigzins onbekend is. Of het dan ook nog graag lusten. Volgende gerechten blijken steeds goed te scoren en zijn nog gezond ook:


  • Spaghetti
    Een klassieker, maar welverdiend. Snel klaar te maken en in een tomatensaus (ik maak niet de fout bolognaisesaus te schrijven) kan je heel wat groenten kwijt die de kinderen met plezier zullen eten.

  • Tortilla's
    Lukas en Margo smeken er om. Ze vinden het o zo fijn zelf hun 'pannekoekjes' te vullen met kip, salade, komkommer, kip, kaas, saus, ... Fijn meegenomen is dat je als ouder zelf een meer gekruide versie voor jezelf kan bereiden.

  • Stoemp
    Met stoemp gaat alles binnen. Uit ervaring weet ik dat met stoemp nieuwe en moeilijkere groenten, zoals spruiten en witlof, kunnen geïntroduceerd worden.
    Want lekker gemoest onder aardappelen met worst er bij is meestal tweederde van het bord leeg alvorens iemand aarzelend vraagt wat er nu precies op het bord ligt.

  • Pizza
    Nog zo'n winnaar. Maak zelf het deeg of koop het in de supermarkt, laat ze zelf hun favoriete beleg er op leggen, even in de oven et voilà: stilte in het huis.

  • Broccoli met zalm en pasta
    Snel klaar, de broccoli kan je stomen boven de pasta en ondertussen de zalm (laten) snijden. Serveren met wat room er over, lekker, licht, gezond.


En natuurlijk smaakt alles eens zo lekker als het leuk gepresenteerd is. Gezichten, voertuigen, landschappen, ... laat je maar goed gaan.


Tot slot: eten moet leuk blijven, maak er geen gevecht van. Als een kind iets niet lust, bedenk dan hoe je zelf zou reageren als iemand je hond zou voorschotelen. Aan smaken moet je wennen, laat hen dus steeds enkele happen van alles proeven, maar laat het daar bij. Op die manier leer je hen zachtjes aan de smaak wennen. Geef het tijd.
Verplicht kinderen ook niet om hun bord volledig leeg te eten! Het is al zo moeilijk voor een mens om te weten wanneer zijn verzadigingspunt is bereikt, dwing je kinderen niet dit systematisch te overschrijden. Als ze honger hebben zullen ze het wel laten weten.

Ik kon het niet laten om toch nog eens naar de carnavalsstoet in Mechelen te gaan.

Zeggen dat Mechelen niet echt een carnavalsstad is, is als zeggen dat de joodse gemeenschap niet van aangebrande grappen houdt: een understatement.

Ik heb eerst serieus m'n internet skills moeten inzetten om terug te vinden dat het wel degelijk carnavalsstoet was en waar en wanneer ze zouden uitrijden. Na zeer vlotjes door de dikke drommen volk (zout, zout) gefietst te zijn, waren we net op tijd om de triestige stoet voorbij te zien gaan (niet dat ik de vergelijking kan maken met Aalst, het gebeuren spreekt met helemaal niet aan en ik heb dus nooit moeite gedaan om me te verplaatsen naar the real thing.) Maar dit was echt wel triestig.

Maar goed, Margo vond het geweldig. Ze was zeer trots met de hoeveelheid snoep die ze op het einde in de zak had steken.

Et voilà, de oogst:







Ik wil zomer. En middagdutjes. En energie in potjes. En langere dagen.

Ik heb het vandaag maar wat rustig aan gedaan. Wat langer geslapen. Rondgelummeld. Gaan lopen. Beseft dat het niet ging. Dus na tien minuten al terug naar huis gegaan. In Leuven een el cheapo statief gaan kopen (ik heb gemerkt dat ik moeite heb met het stilhouden van de camera. En dat na veel foto's te nemen mijn bril altijd tegen m'n gezicht plakt. Vandaar). Op de terugweg, net bij zonsondergang, foto's gaan nemen aan het oude openluchtzwembad van Hofstade. Naar Juno gaan kijken met m'n gratis tickets voor Cloverfield die ik niet zal gebruiken (ik word zeer snel reisziek, dus geen risico's nemen).

Juno is cool! Was ik jong, ik zou het wel weten. Maar ik ben niet jong en niet Tom Boonen. De film komt op de erelijst van coole niet commerciële films die niet al te zwaar zijn. Een film wanneer je moe bent maar zonder klef gevoel in de mond de zaal wil verlaten.

Het klink als een doldwaze kever of een persoon die graag uitstapjes net over de grens maakt, maar het is een nieuwe groep.
Philippe Bokken, Alain Bokken, Thomas Vanelslander en Tom Barbier spelen covers van de Beatles à la Foo Fighters.
Dus erg gitaar, rauw, energiek.

Ik vond de showcase donderdag wel OK, vooral 'Helter Skelter' had punch. En de show was entertainend, vooral Barbier heeft attitude.
Jammer genoeg zaten ze er soms naast en reageerde het publiek heel lauw. Het was erg gênant dat de band terugkwam voor een bisnummer terwijl er nauwelijks applaus was geweest op het einde.

Natuurlijk, een showcase in Opdorp? Rock'n'roll in Vlaanderen, het blijft moeilijk.

En ik moet het toegeven: het hoogtepunt van de avond was het gesprek met Kid Coco. Toffe kerel! En hij heeft me een pint betaald. In die volgorde.

23-02-2008

Blogmeet

Blogdrink Leuven, mijn indrukken:
- Leuven is een geweldige stad. Ik zou er niet meer willen wonen (te veel jong volk, bromt de oude beer), maar aan elke vierkante meter plakken herinneringen vast. Het was wel een verassing dat 't Stuk niet meer was waar het was. Maar het is wel beter dan het was.
- Het café was wel niet de beste plaat om met vijftig min of meer onbekenden samen te troepen. Je kon de bloggers verder dan de buren niet verstaan en eenmaal aan tafel bleven veel mensen zitten.
- Altijd wel leuk om mensen die je kent 'uit de media' in het echt te ontmoeten. En opvallend dat deze mensen meestal bovengemiddeld sympathiek en sociaal zijn. Die uit de nieuwe media dan toch. Mensen die op televisie komen hebben de neiging nogal onsympathiek te zijn. Muzikanten zijn dan weer eerder heel sympathiek.
- Het is fijn om na twee maanden bloggen al wat gezichten te kennen en zelfs namen (niet echt m'n sterkste punt, mijn computer is mijn geheugen). *Zwaait naar Anne en Paul*. Maar de wereld der bloggers is eigenlijk zeer divers en uitgebreid.
- Yab en Lime zijn toffe madammen. Pluim!

- Reminder: de moeite, volgende keer opnieuw naartoe.

Bussy day at the office, dan snel snel risotto gemaakt (wat dus niet snel kan, behoorlijk wat tijd aan gespendeerd, maar o zo lekker), fijn een halfuurtje gelopen, nu in de douche, en dan op weg naar de showcase van Herbie. Ik ben benieuwd.

20-02-2008

House

Ik kan daar dus naar blijven kijken.
Hopelijk gaat die serie nog vele, vele jaren door.

Al zal het natuurlijk geen leuke gimmick meer zijn om Gregory House hoogbejaard met een wandelstok te zien rondlopen.

Wegens een modernisering van de toestellen kon er vandaag niet geselfscand worden in mijn leeuwensupermarkt.

Verloren en verdwaasd liep ik door de gangen. Elk artikel dat ik vastnam draaide ik eerst enkele keren rond in mijn handen alvorens het in de kar te leggen. Helemaal de kluts kwijt was ik zelfs vergeten de groenten en het fruit te wegen. En natuurlijk moest ik alles uit de bak op de band opnieuw in de bak leggen.

Vanaf morgen kan er opnieuw gescand worden. Dan kan ik opnieuw zachtjes met het oranje streepje over mijn bijna-bezittingen en bijna-maaltijden glijden.

*vertwijfeld* Of zouden de nieuwe toestellen een ander kleurtje hebben?

Mmm, dat lijkt toch beter te werken dan ik gedacht had. Mijn vrees was dat Linkedin weer een uitermate Amerikaans iets zou zijn waar ik weinig uit zou kunnen halen.

Na 24 uur blijk ik al 62 naaste collega's, vrienden en studiegenoten teruggevonden te hebben, plus nog enkele interessante vluchtigere contacten.

Mensen van wie ik al jaren niets meer gehoord had sturen me nu berichtjes om wat bij te mailen. Praten is niet steeds makkelijk, want Vlaanderen heeft zijn zonen en dochters blijkbaar uitgezonden.

Leuk. Maar, afgezien van het opnieuw aanhalen van verwaterde contacten, nog niet nuttig. Ik geef het wat tijd.

'Kijk papa, dat is smoor ginder. Dan mag je niet snel rijden.' zei Lukas in de auto.

Ik twijfelde. Daar had ik niet over gehoord, gezien of gelezen. Anderzijds had ik ook niet echt veel gezien, gehoord of gelezen. Ik had wel een kuchje sinds een paar dagen zonder neusloop, wat ergens vandaan moest komen (want ik rook niet meer, tralalala).

En jawel: net voor de afrit stond de aanduiding. Ik ben dan ook netjes aan 90 km/h de autostrade afgereden.

18-02-2008

Linkedin

Deze avond heb ik me dan toch maar eens verdiept in Linkedin.
Ik zat al een tijdje in het netwerk, maar had er nooit enige moeite voor gedaan.

Beroepsmatig (mmm, zo'n lekker woord) ben ik nu al wat meer geïnteresseerd, omdat ik dit misschien wel zo'n netwerk wil opzetten binnen het bedrijf. En net zoals een priester (normaal gezien) zedig z'n mond moet houden over sex wegens gebrek aan praktische ervaring, kon ik dit moeilijk doen zonder the real thing uitgebreid te testen.

En het is dikke fun. Op twee uurtjes tijd heb ik negen bevestigde connecties en 56 uitnodigingen naar mensen die ik echt ken. Wat is het leuk om door de lijsten van zijdelingse contacten te lopen en mensen tegen te komen die je al min of meer vergeten was maar enkele jaren geleden vele uren hebt mee gesleten.

Ach, nostalgie.

17-02-2008

Buitenzwembad

Het was vandaag mooi weer, de vogeltjes floten, Lukas was naar de scouts, dus ben ik met Margo fijn naar het buitenzwembad gegaan.

LEG NEER DIE TELEFOON! Je hoeft helemaal niet te bellen! Ik ben niet gestoord! Toch niet gevaarlijk.

Het buitenzwembad is een onderdeel van het BLOSO-domein van Hofstade. Place to be als je eens een fijn rondje van vijf kilometer wil lopen door de natuur, of wat op het strand wil zitten, of naar de speeltuin wil. Wat Margo zeker wil.

Ik ben met haar dus naar de speeltuin gefietst, waar ik gezellig op het terras in de zon heb gezeten. Op het einde zijn we even naar het buitenzwembad gegaan, een trots complex dat al zo lang ik er kom (meer dan tien jaar) verlaten bij ligt en dus elk jaar mooier word in zijn vervallenheid. Jammer dat Margo er bij was, ik dierf met haar niet echt te gaan ronddwalen in het complex, maar ik ben er van overtuigd dat je er prachtige foto's kan nemen.

Gisteren heb ik nog eens naar Face/Off gekeken.
Geen top film, maar actiefilms met Nicolas Cage zijn toch altijd genieten.
Veel films met Nicolas Cage zijn genietbaar. Hij heeft gewoon de uitstraling waar ik zo van houd: de kwetsbare looser.

Lijstje van m'n favoriete NC films:

Pap.
Ik kan het niet meer zeggen, maar dus nog wel schrijven. Vreemd.

We zijn net terug van het (sinds twee jaar) jaarlijkse ontbijt op de school van de kinderen. Croissants. Omelet met alles. Wafels. Koffiekoeken. Vers fruit.

Zoals Lukas zei: we gaan vandaag niet meer eten. Of toch niet voor vier uur.

Géén foto's. Ik heb ontdekt dat, wanneer je het fototoestel aan de USB poort laat hangen, de batterij niet oplaadt. Integendeel. De batterij was helemaal plat deze morgen.

16-02-2008

10km

Sinds lange tijd terug verder dan tien kilometer gelopen (10,5km namelijk).
Dat is leuk, want dat bewijst dat ik opnieuw iets of wat conditie heb.
En het is cool, want tien kilometer is al een behoorlijke afstand. Daar kan je al ergens mee komen.

Voor de geïnteresseerden: 55 minuten lopen is het equivalent van ongeveer 715 kcal. Of zo'n 150g chocolade. Een klein pak friet met een curryworst special. Vijf blikjes bier (best niet te gebruiken voor het lopen). Twee Magnums plus nog een hap van de Magnum van iemand anders. Twee broodjes smos.

Ik denk dat m'n lichaam me iets probeert te vertellen. Me vlug wassen, en dan iets eten.

Ik wil niet zeggen dat ik oud word (iedereen wordt oud, elke seconde weer), maar wel iets van die strekking. Het is meer een gevoel dat de komende generaties staan te dringen om hun belangrijke rol op te nemen.

De twintigers, die kom ik elke dag tegen op het werk. Zij doen hun eerste stappen in het "echte" leven (= werken, wonen, verwekken), schuchter, onervaren, zeer verfrissend.

De tieners leven wat onzichtbaar, vooral bezig met de zoektocht naar zichzelf.

Lukas is negen. Is mondig. Asserief. Laat zich niet veel wijsmaken. Weet een boel over de wereld. En liet me daarnet in de chat een paar trucs zien die me volkomen onbekend waren.

Zal er ooit dat moment komen dat de kinderen over iets spreken en dat ik totaal niet zal weten waar ze het over hebben? Totaal niet mee zijn? Het vroeger allemaal beter zal vinden?

Ik hoop van niet.

Ik heb iets met loosers die zo kwetsbaar zijn dat je wel van ze moet houden...



Pearls before swine

Het is, beste lezer, maar een weet:




You Are a Comma



You are open minded and extremely optimistic.

You enjoy almost all facets of life. You can find the good in almost anything.



You keep yourself busy with tons of friends, activities, and interests.

You find it hard to turn down an opportunity, even if you are pressed for time.



Your friends find you fascinating, charming, and easy to talk to.

(But with so many competing interests, you friends do feel like you hardly have time for them.)



You excel in: Inspiring people



You get along best with: The Question Mark



Van Clo via Imke.

14-02-2008

Happy V.

Een van de voornaamste redenen waarom ik niet geloof dat er een god bestaat is het fundamentele psychologische feit dat mensen ontevreden zijn omwille van wat ze niet hebben. Zo kan je best tevreden zijn met een loonsverhoging, al zal je dat eigenlijk normaal vinden en vanzelfsprekend, maar totally pissed zijn omdat een collega méér kreeg. Zoals een loonsverhoging én een bedankingsprul of zo. Iets stoms alleszins. Maar je bent zo ongelukkig dat jij het niet hebt.

Ik heb Valentijn bijna altijd stom gevonden. Meer zelfs: als Valentijn stom vinden cool is, ben ik Mr. Freeze. Valentijn hoort bij die andere dagen als Nieuwjaar: dagen waarop je verplicht gelukkig moet zijn en consumeren en dingen kopen en heel de dag glimlachend rondlopen. Niet dus.

Maar dit jaar knaagt het.
Want wat al die tijd een keuze was, is nu een feit. Ik zou het begrip wat kunnen rekken en alle mensen die ik graag zie een berichtje sturen, maar ik zou steeds beseffen dat het dat niet is.

Happy V. Morgen blij weer op. Het is trouwens toch maar een prul.

De tijd die ik onderweg ben naar:


  • Een leuke loopronde: 0 minuten (eens de deur uit kan ik alle richtingen uit, van park tot de vaart naar Leuven)

  • De bank om nieuwe Home'Bankcodes te gaan afdruk omdat ik een foutief wachtwoord had ingegeven: 1 minuut.

  • De bakker voor een vers brood: 2 minuten

  • De krantewinkel om de weekendkrant: 3 minuten (waar ik wegens drukte wel steeds 10 minuten moet aanschuiven)

  • Naar de hippe kledingwinkel: 4 minuten

  • Naar de Apple winkel, om ooit een iComputer te kopen: 7 minuten

  • Naar het station: 8 minuten



Thnx God, I'm a city boy!

Vrijdag 15 februari is het weer Dikke-truiendag.
Voor de kinderen, die hier op school natuurlijk aan deelnemen, weer een leuke dag met als hoogtepunt een Miss en Mister Michelien verkiezing.

Voor mij weer een bron van frustratie omdat de airco op het werk geen gekkigheid toelaat. En al zeker niet het departement verantwoordelijk voor die airco.

Als ik nu eens twee dassen aantrek? Of twee boxershorts? Of ik ga die dag gewoon buiten werken?

Als er iets is dat ik na bijna twee maanden oefenen geleerd heb over fotograferen, is dat het eigenlijk niet zo vanzelfsprekend is.
Het lukt me al enigzins om scherpe en belichte foto's te krijgen, ik heb al wat meer inzicht in de techniek en ik begin mijn fototoestel te kennen, maar.
Maar daar trek je nog geen mooie foto's door.

En ik vind het nog heel moeilijk om zelf te evalueren of een foto nu goed is of niet. Bij iemand anders lukt me dat wel, maar een eigen foto is slechts het eindproduct van een heel proces dat je hebt meegemaakt. Je kent de achtergrond, kent het verhaal, je kan de dingen aanvullen die niet op de foto staan.
Maar dat kan de argeloze kijker dus niet.

De commentaar op de Doel-foto's was dan ook duidelijk: de kadrering was niet goed, er ontbrak een duidelijke focus, er zat geen verhaal in de foto,...

Het interessante artikel van Sart68 '4 reasons why you shouldn’t delete images' en een ogenblik van contemplatie brachten me tot een inzicht.

Ik ga een extra geheugenkaartje (of twee?) kopen, om vanaf nu veel meer foto's te trekken. Veel meer van hetzelfde. Dus: dichter, verder, vanuit een andere hoek, op een later ogenblik, met of zonder mensen,... Die vele foto's ga ik dan allemaal bekijken op het computerscherm, om dan uit te maken welke versie het beste is en waarom. Het is immers pas door iets beters te zien dan je merkt dat het beter kan.

En wie weet leer ik hierdoor in de toekomst al door de zoeker het correcte beeld te vinden.

Ouder worden is fun: je wordt er wijzer door! Of je denk dat je wijzer wordt. Alleszins: je voelt je wijzer.

Daarstraks was de PC vastgelopen, zodat ik hem opnieuw moest opstarten.
Dat deed hij gedurende zo'n twee seconde, waarna hij met een sound effect ("pfioeeeem") uitviel. Het leek op zo'n stad waarvan de verlichting uitvalt. Splash, en niets meer.
Ik trachtte hem opnieuw op te zetten, zonder reactie. Dus trok ik de stroom maar uit (als psycholoog geloof ik sterk in straffen en belonen. Een computer z'n stroom afnemen lijkt me een erge straf. Niet zo erg als Vista installeren, maar toch erg).

Wat nu? Een PC die echt niets meer doet, daar kan wel meer mee mis zijn. Hoe snel zou ik een nieuwe kunnen hebben? Zou ik de andere bewoners kunnen overtuigen voor een Apple te kiezen? Hoe erg zou m'n internetverslaving zijn en zouden er afkickverschijnselen zijn? Zou de harde schijf in orde zijn? Had ik maar dit jaar nog een back-up gemaakt.

Ik stak de stroom terug in een deed een nieuwe poging. Hij startte zonder problemen op.

"Ik vind de scouts heel leuk. Ik wil graag op kamp. Daar doen we altijd één tegen allen."
"Wij moesten vroeger eens bij de scouts als proef in groep zo snel mogelijk vier liter cola drinken."
"Wij vier liter water."
"Cola is wel wat moeilijker."
"Mmmm."
"Ik heb ooit op m'n eentje drie liter water moeten drinken. Met m'n handen vastgezet in gips. En toen moest ik een meisje zoeken om me te helpen plassen, want dat kon ik natuurlijk niet alleen."
"Waarom moest je dat nu doen, papa?"
"Gewoon, een proef."
"Jij doet gekke dingen, papa. Je bent een gekke papa."

Mooi weer, weekend, geen speciale evenement: een typische DIP-dag.
Druk In Planckendael.

Met mooi weer en Lukas naar de scouts gaan Margo en ik wel eens graag naar Planckendael. Het is vlakbij, we hebben een abonnement en er valt altijd wel wat te beleven. Al is het maar om een ijsje te eten.
Vandaag waren er jammer genoeg geen ijsjes. Wel veel volk en dus een volle parking. Gelukkig dat we met de fiets waren.

En ik had, zoals steeds de laatste tijd, m'n fototoestel bij me.

09-02-2008

Het Goede Doel

Vandaag naar de photomeet gegaan in Doel, met enkel jongens en een meisje van Tweakers.net.

Het weer was prachtig, de huizen verschrikkelijk mooi vervallen, het was een plezier foto's nemen.

De oogst vind je terug op
http://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1275471//.

Mijn persoonlijke favoriet:

December en januari zijn steeds opnieuw over-the-top druk. Op het einde van het jaar moet immers alles in orde gebracht worden voor het voorbije jaar, in het begin van het jaar zijn er steeds opnieuw allerlei leuke nieuwigheden en zeer populaire betalingen.

En dat moet netjes aan de medewerkers verteld worden, niet te veel in een keer, duidelijk, overzichtelijk, aantrekkelijk, zonder dat het te veel kost.

Wat betekent dat de zaken die niet echt dringend of noodzakelijk zijn, op de to do-lijst worden geschreven voor latere actie.

En kijk: net als het mooie weer begint, werd het rustiger en was het voor mij tijd eens wat dingen van die lijst te verwijderen. Dit gaat in het begin erg snel. Er zijn immers steeds dingen die eigenlijk niet meer moeten gebeuren of niet meer mogen gebeuren. De wereld draait door, verandert snel.

Dan komen de stomme karweitjes, die ik express opzij had gezet omdat ik me er niet echt kon voor motiveren. Het is dan ook extra vervelend als er zo enkele na elkaar komen. Maar goed, we maken er mensen gelukkig mee en redden de wereld.

Tenslotte kwamen de taken die lichtelijk beschamend waren. Zo had iemand me gevraagd om twee regels op een pagina te wijzigen, een werkje van tien minuten (hoe krachtiger en uitgebreider het systeem, hoe meer tijd er kruipt in eenvoudige taken). Het vervelende was dat er gevraagd was iets te laten weten als de verbetering aangebracht was.

Ik heb het laten weten. En me netjes verontschuldigd. Drie maanden om twee regels te verbeteren, dat is niet echt snel.

07-02-2008

Diner

Wat doet een mens als hij om acht uur 's avonds wil eten en merkt dat zijn kant-en-klare maaltijd die voorzien was ergens anders in de koelkast staat?
Improviseren.

Maar, echte kunst vereist zweet. Het zweet dat ik net had afgelopen. Dus werd het iets ... iets ... wel, alleszins bijzonder:
- een blikje Boss mini roomrijst
- een doosje ldorado Rozijnen Golden
en nu, tijdens House
- een zak Lays Sensations Oven roasted Chicken & Thyme.

Lekker. Voedzaam.

Ik heb een nieuwe held.

Als HR helpdesk zijn wij vaak de laatste hoop van Mensen Met Vragen. Niemand weet het? Vraag het aan HR, die moéten het weten.

- BTW, ik vind het vervelend dat veel mensen mondigheid verwarren met grote bek opzetten. Doe eens normaal!-

Maar goed, we vinden het wel fijn om orokal te spelen, dan krijg je wel eens -let op de ondertoon- verrassende dingen binnen.
Vandaag zat volgende mail in de bus:

VINCENT BOUCHER - www.vincentboucher.com

B. Sc. Physics / M.A. Politics / M. Sc. Aerospace



Chairman of the Intelligence Foundation, Vincent Boucher strongly challenges traditional, limiting beliefs about the possibilities of our future by bringing to life creativity, imagination and great stamina.





I. FIRST-CLASS ACADEMIC QUALIFICATIONS



1998 - M.Sc. Aerospace Engineering (McGill University, École Polytechnique, Concordia University and Laval University) with internship at Canadian Space Agency.



1997 - M.A. Government Policy Analysis (Laval University), with high recommendation.



1995 - B.Sc. Theoretical Physics (Laval University), completed in 1 year!



I feel strongly dedicated to work hard with meticulous attention to details and consistency.



II. PARTIAL JOB HISTORY



ü 2003 to 2008 – Intelligence Foundation, President



Our Intelligence Foundation is a growing force of true connoisseurs, highly educated & ultra-affluent leaders inspiring, supporting and training the individuals who will fashion the arts, the S&T and the humanities of the 21st Century:



The Intelligence Foundation Team deploys passions and pursuits that shall constitute a building block and catalyst, offers uncommon insight with unusual breadth of knowledge, elegance and style for a vigorous approach to sustainable development at the heart of Education.

CEO and CFO of Humanitarian Project: « FOSTERING A VECTOR FOR INNOVATIONS OF THE 21ST CENTURY »



ü 2003 to 2008 – Billionaire Business, Inc., President



Billionaire Business, Inc., like any Fortune 500 company, succeeds from an exclusive vantage point by bringing to life proper management, development, and effective stewardship of its ultra-affluent people.



Billionaire Business, Inc., adopts a new tradition of responsibility by defining business interests in order to create a positive and sustainable future. Our Extended Network includes supplier or buyers of Financial Instruments [BG's, MTN's, Bonds, FC-FF, Ss, S, CF], Currencies [JPY, EURO, NKD], large International Loans [HYIP/PPP], AU Gold, dust & Diamonds, commodities & petroleum Products [Jet fuel, Rebco, Slco, M100, etc.], fueling the creativity and passion that drive today’s most successful men and women.



ü 2003 to 2007 – Speaker & coach, willpower and vision / S&T / Business intelligence



TV, radio & Universities in Canada: Offering uncommon insight from an exclusive vantage point and unusual breadth with elegance and style, I successfully carried out over 100 presentations in S&T, engineering and intelligence, as well as in the arts.



ü 2001 to 2003 – Canadian Space Agency – Technology Management Directorate



The Canadian Space Agency is the national space agency of Canada which ranks 8th as compared to other space agencies in size of budget. I was provided numerous opportunities to interface with the people, policies, procedures, programs and activities of the Canadian Space Program and each of its priority sectors.

§ Drafting recommendations for senior management regarding intelligence;

§ Perform government data-gathering (and validation) and competitive intelligence (CI) analysis focusing on core components of the Canadian Space Program (CSP) that could best benefit from CI;

§ Development of the Generic Technology Strategic Plan and initializing the Space Tech. Overall Strategic Plan (development of objectives, priorities, policies, and strategies, including identifying and analysing the needs of stakeholders benefiting from government research and development programs, along with monitoring business plans, drafting reports & memoranda to agencies, as well as strategic considerations on Canada's participation in ESA programs);

§ Collaborated on a Memorandum to Marc Renaud, President of the Social Sciences and Humanities Research Council of Canada (SSHRC), on behalf of the CSA President;

§ Presentation to and consultation of different committees on Strategic Scenarios; and

§ Negotiation with public and private sectors officials.



ü 2000 to 2001 – Canadian Space Agency – Spacecraft Engineering Group



The Canadian Apace Agency's Spacecraft Engineering Group provided me until august 2000 the opportunity to progressively gain more responsibilities and an extensive and varied experience related to the development of the next generation technologies in mechanical, electrical and aerospace engineering in doing R&D on Passive Thermo-Optical Satellite Protection.



III. PRIZES AND AWARDS



By achieving the highest rank in S&T and Engineering, I forged an international network of contacts.



§ 1997: GRE « Graduate Record Examination » Engineering 93 %, Scaled scores 790.

§ 1996: GRE « Graduate Record Examination » Physics 87 %, Scaled scores: 860

§ 1995: GRE « Graduate Record Examination » Chemistry 93 %, Scaled scores: 880

§ 1993: 1st at the Canadian Chemistry Olympiad Eliminatory

§ 1993: 1st at the [first year undergraduate] Canadian Physics Olympiad Eliminatory

§ 1993: 1ST at the Quebec Chemistry Order annual competition with a 100% score!

§ 1992: 1ST at the Quebec Chemistry Order annual competition - high school students



We are living in a period of Unprecedented Advances in Sciences. Research contributes immensely to the development of modern society, and the application of scientific knowledge shall furnish powerful means for solving many of the challenges facing humanity.



IV. VOLUNTEER EXPERIENCE



§ Canadian Space Agency employee’s social committee President

§ Canadian Space Agency Director’s award for Red Cross and United Way

§ HEMA Quebec

§ YMCA Quebec



VI. REFERENCES[1][1]



Dr Darius Nikanpour, Manager, Materials and Thermal Group at Canadian Space Agency 2001: « Vincent Boucher has an incredible memory and great stamina. He is a very hard worker, attentive to detail and a valued teammate. »



Dr Vincent Lemieux, professor of Political Science and Prix du Québec 1998 (the most prestigious award attributed by the Government of Québec): « In 1998, I had the chance to welcome Vincent Boucher in one of my classes. In 40 years of teaching here, at the department of political science of Université Laval, I have never encountered a student with such a strong shall and high ideal as his. »



References provided on a letter of intention (LOI) basis.





Vincent Boucher deploys passions and pursuits that succeed in business, offers uncommon insight from exclusive vantage points and unusual breadth with elegance and style.



POINT OF CONTACT

Home address: 350 Prince-Arthur Street W., Executive Office # 2105,

Montréal, Québec, H2X 3R4, Canada

Phone: 514.829.8269 Ext. # 555

Email: Vincent.boucher@vincentboucher.com



[1][1] This document contains information relative to the Intelligence Foundation, to its subsidiaries or to a third party to whom the Intelligence Foundation may have a legal obligation to protect such information from unauthorised disclosure, use or duplication. Any disclosure, use or duplication of this document, or of any of the information contained herein, for other than the purpose for which it was disclosed is expressly prohibited, except as the Intelligence Foundation may otherwise agree to in writing. PUBLISHED BY: THE STRATEGIC INTELLIGENCE PROPAGATION DEPARTMENT’S PRINTING OFFICE, MONTREAL [QC] CANADA, JANUARY 08 - USE OF THIS DOCUMENT SYSTEM, AUTHORIZED OR UNAUTHORIZED, CONSTITUTES CONSENT TO OFFICIAL MONITORING OF THIS SYSTEM.. MATERIALS PROVIDED IN THIS DOCUMENT SYSTEM IS PROVIDED WITHOUT WARRANTY OF ANY KIND AND DOES NOT CONSTITUTE ENDORSEMENT BY VINCENT BOUCHER. EVIDENCE OF UNAUTHORIZED USE COLLECTED DURING MONITORING MAY BE PROVIDED TO APPROPRIATE PERSONNEL FOR ADMINISTRATIVE, CRIMINAL OR OTHER ACTION.

-----------------------------------------------------------------



Schitterend! Geen idee waarom dit nu net in onze mailbox zat (de mail had al enkele stations binnen het bedrijf gedaan), maar dit was zeker iets voor ons.
De website is trouwens een aanrader, mooi gemaakt en top in zijn genre.
Je zou bijna denken dat het een viral is, maar aan zo'n dingen doen ze niet bij ons ;-)

Maar goed, hij is dus mijn held. Ik wist niet meteen waarover ik het vandaag ging hebben, en in zijn grootste visie stuurde Vincent Boucher me deze mail.

Training: 21'46'', HR 155avg, HR 168 peak

06-02-2008

.

Was het maar al 7 februari.
Dagen zoals vandaag zouden gerantsoeneerd moeten zijn, zodat iedereen er slechts enkele van krijgt op heel z'n leven.

OK, er waren leuke momenten, maar dagen dat K. me negeert is nooit een goeie dag.
En dan post een sympathieke blogger nog zoiets.


Nog 84 minuten.

Neen, echt.
OK, ik kan ook wel eens vloeken over te volle wagons of treinen die zo vaak vertraging hebben, al is het maar enkele minuten. Alles heeft de laatste tijd vertraging, je moet maar eens wat vergaderingen doen op een dag.

Maar over het algemeen ben ik best tevreden over de NMBS: elke werkdag wordt ik netjes op minder dan een half uur op 300 meter van het werk afgezet, na een aangename rit tijdens dewelke ik wat kan lezen, muziek luisteren,... rustig wakker worden qua.
En het kost me niets, mijn werkgever betaald alles netjes terug. Meer zelfs: betaald alles. Ik ben gewoon met een formulier naar het station moeten stappen, waarvoor ze me in ruil een abonnement met m'n foto op gaven. Niks geld.

Vorige week was ik dan ook verrast een mailtje van de spoorwegen te ontvangen. Een mail! Spoorwegen! In één zin.
Ze waren zo vriendelijk te melden dat mijn abonnement op zijn einde liep. En dat ik het gewoon online even kon verlengen.

Even op adem komen.

Al jaren zoek ik de treinuren op via het internet, wat meestal zeer goed verloopt. En bij gelegenheid heb ik wel eens een A4 papier als ticket gebruikt.

Maar nu kan je dus gewoon online je abonnement verlengen. Waarna ze dat gewoon naar je thuisadres opsturen!

Mijn cynisme laat me totaal in de steek.
Dit is klantvriendelijkheid van topniveau! Waar je jaren geleden nog elk jaar de rij voor moest gaan doen, volstaat nu een klik om enkele dagen een nieuw strookje thuis te krijgen.

Respect, NMBS, respect. Als het goed is, mag het ook eens gezegd worden.

04-02-2008

Flashmob

Ik ben altijd al gefascineerd geweest door geënsceneerde filmpjes zoals Frozen New York (via Appelogen) of Thriller op de metro (via StumbleUpon).

Het is gewoon poezie. Het even uit de gewone wereld stappen en beseffen dat er meer is dan dit.

En het klinkt meeloperig, maar join this group! Uw Land Heeft U Nodig!

De stress die mijn leven al met enkele jaren ingekort heeft, is deze die ik krijg als ik voel dat ik maar net op tijd ga zijn. En ik me dus enorm moet haasten. Wat niet vanzelfsprekend is al er twee kinderen bij zijn die je niet even in je jaszak kan steken.

Deze middag, we waren net aan het eten, schoot me te binnen dat ik voor een filmvoorstelling had gereserveerd. Een voorstelling die 40 minuten later zou beginnen. En die op ongeveer 30 minuten rijden was.

Op zo'n moment kan ik in turbo mode gaan. De maaltijd beëindigen, iedereen jas en schoenen aan, het juiste adres opzoeken, naar de auto, GPS instellen, naar Antwerpen rijden, parkeerplaats zoeken, naar de zaal rennen, het onthaal opzoeken,

en dan te horen krijgen dat ik een dag te vroeg ben, dat ik gereserveerd heb voor morgen.

De bespreking is dus voor morgen. Het niet geplande dagje Antwerpen met bezoek aan de voetgangerstunnel was toch nog leuk.


Training: 40'46'', 7,3km, HR 160 avg, HR 168 peak

Ze zijn oud.
Iedereen heeft ze al ettelijke keren gezien.
Ze blijven ongelooflijk grappig.

Mijn favoriete 'Banned commercials':
















03-02-2008

Lijstjes

Ik ga eens opnieuw werk van wat lijstjes maken. Lijstjes zijn opsommingen van x dingen die bij elkaar horen. Als doel zijn ze niet interessant (al kunnen er leuke gesprekken uit volgen), maar de weg er naar toe kan eindeloos intrigerend zijn.

Ik heb al één item dat ik op een lijstje wil zetten: 'The Usual suspects', de reden waarom ik deze avond de televisie nog eens ga aanzetten.
Welk lijstje? Wat er verder nog gaat opstaan? Geen idee. Het wordt een spannende zoektocht.

Stand van zaken:


Terug beginnen lopen: check!
Ik kan al terug zonder enig probleem 40 minuten lopen. Een marathon zie ik dit jaar niet zitten, maar volgend jaar moet dat ergens in te plannen zijn.

Stoppen met roken: check!
Ik denk er helemaal niet meer aan en mis het nauwelijks. Behalve als ik gestresseerd of moe ben. Dus eigenlijk nog best vaak.

Bloggen: check!
Al meer dan 50 berichten op een dikke maand, niet slecht gedaan. Er zijn er zelfs bij die ik zelf wel leuk zou vinden om te lezen, had ik ze niet geschreven. Ik heb ook al enkele lezers, onverwacht / spannend.

Fotograferen: check!
Ik ben zo blij met m'n D40, ik loop vaak te glunderen als ik hem gewoon al maar wat kan vasthouden. Er zijn nog massa's dingen die ik moet leren (zoals: hoe trek ik mooie, scherpe, inhoudsvolle foto's), maar ik geniet er van. En dat is het belangrijkste.

Wat nieuwe mensen leren kennen: check!
Het is niet moeilijk, je moet het eigenlijk gewoon doen. Het moeilijkste is om de gelegenheden in het drukke leven in te passen.


Al vijf voornemens, waar, ik herhaal, niet in geloof, vijf dus, goede voornemens, wel...
Niet slecht. Iemand beter?
Nog elf maanden te gaan, ik ben benieuwd of ik de lijst helemaal doorstreept krijg.

Dit weekend verjaarde Lukas. Negen alreeds. Het doet me er heel de tijd aan denken dat hij volgend jaar tien wordt, dat dit zijn laatste 'kind'-jaar is. Dat we er dus nog even van moeten genieten.

Het fijnste aan zijn verjaardag vond hij de cadeautjes, heel eerlijk van hem. Na vele maanden Nintendo-vrij te zijn geweest (zijn Gameboy is in zeer mysterieuze omstandigheden verdwenen, getuigen worden nog steeds gezocht) kan hij zich eindelijk aan de Nintendo DS wagen. Pas op: dit is een opvoedkundig verantwoord toestel, zeker met het bijna medisch verantwoorde Brain Training (*sceptische grijns*).

Ik heb hem ook de volledige Noorderlicht trilogie (Philip Pullman) cadeau gedaan, kwestie van mezelf ook iets te gunnen ;-) 'Meer dan duizend bladzijden', fluisterde hij vol ontzag. Hij dierf er nauwelijks in te beginnen.

02-02-2008

Via via drink

Gisteren ben ik, redelijk moe, dan toch naar de Via Via borrel gegaan. Het was beste leuk, met interessante gesprekken over het leven, netwerken, sociale druk, blogs en herstelde schoenen die nooit worden opgehaald.

Anne, ik ben veilig thuisgeraakt! Ik ben nog een eindje door Antwerpen gaan stappen en was daarna redelijk nuchter.

En nu ben ik toch op tijd opgestaan, fris gewassen en gevoed, klaar voor een belangrijke dag. Maar dat houd ik voor de volgende post.

Ik geloof niet in toeval (ik geloof eigenlijk in bitter weinig, maar dat zijn zoveel andere verhalen). Dit betekent helemaal niet dat ik geloof in voorbeschiktheid, verre van! Het is het concept waar ik verstandelijk niet bij kan.

Een voorbeeld: gisteren.
Ik werd alweer eens heel vroeg wakker. Dus las ik wat door mijn feeds. Dus kwam ik als eerste op de post van Peter. Dus kreeg ik een uitnodiging voor de Via Via drink. En daar kwam ik Anne tegen, die ik vroeger vaak op het werk had ontmoet, maar nog nooit daarbuiten.
Is dat nu geen toeval? Neen.

Ik ben al vaker vroeg wakker geworden, zonder daar ooit positieve gevolgen van te ondervinden.
Ik ben al zo vaak naar drinks ed geweest, soms kom je daar bekenden tegen, soms ook niet.

De dingen lopen zoals ze lopen. Nà.