Als ik de dag overloop lijkt het dat we niets gedaan hebben.

Naar de sneeuw gekeken, er wat mee gegooid, een vaag plan opgezet om te gaan sleeën, maar wegens het hoge smeltgehalte van die sneeuw, gebrek aan zin om ver te rijden en Margo die niet 100% is dat toch maar niet gedaan.

Dus gewoon maar naar de bib gegaan, snel wat voedsel en drank gaan inslaan bij dendeleis, een groen en roze zitzak gaan kopen en naar de speeltuin in het park gegaan. Dat tegen die tijd al helemaal sneeuwvrij was.

Met de kinderen pizza gemaakt en gegeten.

En er is zoveel te beleven in de wereld, zoveel te ontdekken, te doen, te proeven, te horen, te zien.

So what. Ik heb het zo niet op verplichtingen.

Morgen terug aan het werk. Geen verplichting. Niet echt.