20-03-2008

Vroom

Niet dat ik iemand wil beledigen (de tenen in de blogosfeer zijn de laatste tijd zo lang als een schoenmaat 67), maar geloof is toch wel onzin. Goed, er zijn veel mensen die troost vinden in de religie, maar er zijn er nog meer die troost vinden in alcohol. Zonder dat die de behoefte hebben om anderen te vermoorden omdat deze een ander merk drinken. En ik moet de eerste nog ergens in een donkere kroeg tegenkomen die drinken ernstig neemt.

Ik heb mijn christelijke roots niet afgezworen, ik ben gewoon groot geworden. Geen hocus pocus meer voor mij, als ik wonderen wil aanschouwen ga ik wel naar de bioscoop. Extase en gezang vind ik op concerten. Gebak bij de baker. En van de wijn mochten we toch nooit proeven.

En die architectuur... ik kan echt niet begrijpen waarom zo veel mensen zich aangetrokken voelen tot het pittoreske en grandioze van kerkgebouwen. Als je een zuil hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. (Ik maak een uitzondering voor kloosters: de frustraties die daar van de muren druipen doen me rillen van genot). Elk jaar opnieuw beklaag ik die arme kinderen die door hun ouders fanatiek heel Frankrijk worden rondgereden, van kerk tot kerk, terwijl hun coole vrienden in de bergen of aan het strand zitten.

Maar goed: binnenkort kan je in Mechelen dus gaan logeren in een echt uniek kerkhotel. Ik zou wel dom zijn het te doen, ik heb immers een vaste woonst in dé gezinsstad van Vlaanderen. Maar waarschijnlijk zal ik me wel eens laten overhalen er te gaan ontbijten.

Gewoon, zodat ik op de vraag: "Hoe was je weekend?" zou kunnen antwoorden:"Oh, ik ben zondagmorgen naar de kerk gegaan."