Ik kon het niet laten om toch nog eens naar de carnavalsstoet in Mechelen te gaan.
Zeggen dat Mechelen niet echt een carnavalsstad is, is als zeggen dat de joodse gemeenschap niet van aangebrande grappen houdt: een understatement.
Ik heb eerst serieus m'n internet skills moeten inzetten om terug te vinden dat het wel degelijk carnavalsstoet was en waar en wanneer ze zouden uitrijden. Na zeer vlotjes door de dikke drommen volk (zout, zout) gefietst te zijn, waren we net op tijd om de triestige stoet voorbij te zien gaan (niet dat ik de vergelijking kan maken met Aalst, het gebeuren spreekt met helemaal niet aan en ik heb dus nooit moeite gedaan om me te verplaatsen naar the real thing.) Maar dit was echt wel triestig.
Maar goed, Margo vond het geweldig. Ze was zeer trots met de hoeveelheid snoep die ze op het einde in de zak had steken.
U zei?
Categories:
life
0 reacties :
Een reactie posten