Ik ben geen radioluisteraar. Hoofdzakelijk wegens mijn iPod-verslaving, maar ook omdat het zelden past. Enkel tijdens het uurtje of zo dat ik in de week met de auto rijd, staat de radio aan. En die staat nu op Radio Nostalgie.
"Nostalgie is een radiostation met de beste classics van de jaren 70 80 en 90."
"De beste classics" is een reclameslogan, op m'n iPod is veel betere muziek terug te vinden. Maar de muziek die ze spelen is deze uit mijn jeugd. De muziek die ik elke woensdag (de Top30) opnam van de radio, om deze dan een hele week telkens opnieuw af te spelen. De muziek die ergens in mijn hersenen een paar neuronen doet afvuren die gevoelens aan onschuldige tijden doen herleven.
En dan vormt zich een beeld van mijn vader die ook telkens de muziek van vroeger wil horen. Die de volumeknop helemaal opendraait bij chanson en operette. Emotioneel wordt bij Ann Christy ("... veel te jong gestorven..").
Ik zet de radio uit en laat de kinderen vertellen over de kippen op hun school. Herinneringen moet je in het hoofd beleven.
16-04-2008
Radio Nostalgie
Abonneren op:
Reacties posten
(
Atom
)
0 reacties :
Een reactie posten