Wel wel, dat waren twee hectische weken. De dagen en nachten waren zo gevuld, dat ik op de vrije momenten totaal leeg was. Leeg in de zin dat ik niets meer kan geven, enkel nemen (lees: niet posten, niet lopen, niet koken, niets; enkel lezen, zitten/liggen, eten en drinken, niets).
Twee weken met werkdagen van 13 uur lang, uitgaan en om 6 uur 's morgens in bed kruipen, tellen en rekenen om te weten of een prachthuis binnen het budget valt, emotionele perikelen, dates met K., en denken, denken, denken.

"Dag van de arbeid", zei Lukas, "klopt toch helemaal niet? Het zou de dag van de luiheid moeten zijn." So true.