Wist er iemand dat ik een tweelingszus heb? Waarschijnlijk niet, zelfs mijn ouders weten het niet. En vanwege het leeftijdsverschil tussen haar en mij ligt het ook niet echt voor de hand. We lijken zelfs niet echt op elkaar (ik heb wel een neef op wie ik heel fel gelijk, akelig eigenlijk).
Ik heb haar ooit eens ontmoet op een opleiding, waarbij ons gedragsprofiel werd opgemaakt. Het hare en het mijne bleek identiek te zijn. We raakten aan de praat, en ontdekten dat we enorm op elkaar geleken, qua verleden, hobby's, voorkeuren, keuzes, gedachten, wensen,... Het gebeurt soms dat de ene iets verteld en dat de ander gewoon kan aanvullen, omdat die weet hoe het zal aflopen. We hoeven niet te vragen of de andere graag Mexicaans eet of graag naar hedendaagse dans kijkt: vindt de ene het leuk, dan de andere ook.
U denk nu waarschijnlijk: geweldig toch! Ga samenwonen, perfect match, kan niet mis gaan.
Maar daar vergist u zich. Typisch trekje is dat we allebei van verandering houden, van nieuwe, onbekende dingen.
Hoe kan je dan samenleven met iemand die je net zo goed kent als jezelf?
