Vreemd toch, wat een persoon er voor over heeft om uniek te zijn maar toch in de groep te horen. Om uit te stijgen tot een alfa, top of the herd. Jongeren zie je elkaar overtreffen in stoerigheid, net een Darwin award ontwijkend. Ouder stappen ze in een competitie van snelle wagens en de race naar veroveringen. Oud wordt een subtiel spel van macht en kennis.
Vandaag, ergens onderweg, maakte ik bedenkingen over kleding. Waarom geven we daar eigenlijk geld aan uit? Een unisex soort skipak in de winter en een katoenen tuniek in de zomer zouden eigenlijk kunnen volstaan voor iedereen.
OK, er is het aspect intristieke mooiheid waar ik niet ongevoelig voor ben. Net als ik geroerd kan genieten van een doordacht stuk kunst, kijk ik graag naar kleding-met-iets-meer. Kleding waar een lijn in zit, die niet enkel de drager maar ook zichzelf verheft.
Maar belangrijker is natuurlijk het sociale aspect. Meer nog dan andere materiële keuzes bepaald kleding tot welke (sub)groep we behoren. En bepaald ze dus onze identiteit. Zelfs kiezen voor naakt zegt veel over iemand.
Enkele weken geleden had ik in een etalage een hemd zien voorhangen. Het sprak tot me. Het hemd is apart door zijn onhemdigheid. Hoewel duidelijk een mannenhemd zijnde heeft het zoveel elegantie en fleurigheid in zich. Letterlijk, door de vele roze bloempjes die het als print draagt. Slechts enkele dagen later was het grote koopfeest en heb ik het voor een redelijke beurs euros kunnen kopen.
En vandaag de grote test: de eerste openbare verschijning op het werk.
Ook een aparte ervaring.
Ik heb me nog nooit zo bekeken gevoeld. Ik vraag me af of velen niet dachten dat ik me deze morgen (slaap)dronken van kleerkast had vergist. Hoofden draaiden om en klitten samen in gefluister. Enkele vrouwelijke collega's vonden het mooi. Een mannelijke collega zei dat het mooi was, maar begon er daarna grappen over te maken. Een andere mannelijke collega vond het een leuk hemd, maar in zijn geval is dat clichématig.
Wat heb ik nu bereikt? Ik heb zeker iets gedragen dat ik zelf mooi vind. Ik heb een imago als 'durver' gekregen. En waarschijnlijk ook nog een ander imago bij sommige collega's.
Do I care? Nope. Ik ben uniek.
U zei?
Categories:
life
0 reacties :
Een reactie posten